ز آنکه ولوله ها کرد و پر فغان باشد
ز آنکه ولوله در این سر و فغان باشد
نپرس چون که غم آن منظر گران باشد
نباش دلزده از دست بی هنر که نوشت
چه خالی از نفس آنکس که کج گمان (شه گمان)
باشد
کمند دولت برتر به دامن بشرم
چه باکم است به وقتی که دل عیان باشد
به سوز دل بنوازم به رمز پرده دری
ز پشت پرده چه گویم که خوش هر آن باشد
جماعتی به تمنای قطره هنری
ز جوش عشق شد آن خط که شه مکان باشد
کمال دولت حق بر من از نفس جاریست
که جوش میزند از عشق گر بیان باشد
نه هر شراب بیاورد بر تو مستی حق
درود من به شرابی که شوکران باشد
خمار در سر این راه پر ز حیرت ماند
خوشا دلی که به معشوق هم جهان باشد
مترس از سر تاسی که بد بدل بنشست
ز آن بترس که دل را به سر عنان باشد
ز آن بترس که دل دست سر عنان باشد
بدست حق بخورم مشتلق ز آنور رخ
که بار هر دو به کولم شده گران باشد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر