غلام حلقه بگوشم به آنکه ره دانست
حدیث عشق به یک باده تا به ته دانست
کتاب عشق ز دیباچه تا به ته دانست
منم به خدمت مخلوق و نیست درد دگر
بشر ز خلقت شر این هنر گنه دانست
من آن زنم که به کج رفته منتظر به اجل
خوشا هر آنکه رهی دیده و ز چه دانست
چه ادعا بکنم جز خموشی در او
که هر که دیده نشانی ز پادشه دانست
دل از نوای هر آن ساز بی ادب رنجید
به لحظه فرق ره و راه بی تبه دانست
مگو ز حافظ و سعدی که نقل عشق و جفا
به جان نشیند اگر قاصدش ز مه دانست
خمار بیخبری کو سرای رحمان دید
جواب آن بسزا از خدای ره دانست
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر